امروزه کمتر کسی وجود دارد که اسم سریال Peaky Blinders را نشنیده باشد؛ سریالی که داستان یک خانواده مافیایی را روایت می‌کند که قصد گسترش شهرت و بازار کار خود را دارند. محبوبیت بالای این سریال موجب شد تا استودیو FutureLab به سراغ ساخت یک بازی با محوریت آن برود. سازندگان در FutureLab بازی پیکی بلایندرز که یک عنوان معمایی است را خلق کردند. آیا این عنوان لایق نام Peaky Blinders است یا خیر؟ جواب این سوال در بررسی بازی Peaky Blinders: Mastermind داده شده است. با من و بررسی بازی Peaky Blinders Mastermind همراه باشید.

بازی Peaky Blinders: Mastermind یک گیم به سبک پازل و ماجراجویی است که توسط FuturLab ساخته شده و توسط Curve Digital نیز منتشر شده است. بازی پیکی بلایندرز برای پلتفرم‌های نینتندو سوییچ، مایکروسافت ویندوز، پلی‌استیشن 4 و ایکس‌باکس وان در دسترس قرار گرفته است. تاریخ انتشار بازی Peaky Blinders: Mastermind نیز برابر با 20 آگوست 2020 (30 مرداد 1399) بود.

داستان بازی Peaky Blinders: Mastermind

بازی پیکی بلایندرز بر اساس سریالی با همین نام ساخته شده است، اما برای درک آن نیازی به شناخت این سریال نیست؛ بنابراین برای افرادی که این مجموعه را ندیده‌اند، این خبر خوبی است. بازی بیانگر اتفاقات پس از جنگ جهانی در بیرمنگام بوده و به شما اجازه می‌دهد به باند جنایتکار خانواده شلبی (Shelby) بپیوندید. سپس داستان تامی را دنبال کنید که با موفقیت یک نقشه شوم را که برای از بین بردن این خانواده بود از بین برده و خود را شایسته مغز متفکر بودن Peaky Blinders می‌کند. Mastermind در واقع به توانایی تامی در برنامه‌ریزی سناریوهای پیچیده در ذهن خود اشاره می‌کند. به عنوان بازیکن، شما می‌توانید با در اختیار گرفتن اعضای اصلی خانواده شلبی از جمله تامی، آرتور، پولی و سایر افراد از این قدرت استفاده کنید.

به طور کلی، بازی Peaky Blinders: Mastermind یک گیم استراتژیک است که در آن شما یک شخصیت را در طول اتفاقات مختلفی پیش می‌برید، سپس زمان را به عقب برده و برای هر یک از شخصیت‌های دیگر موجود در این بازی نیز همان مسیر را طی می‌کنید تا به یک هدف مشترک در یک محدودیت زمانی مشخص برسید.

به عنوان مثال، تامی می‌تواند شخصیت‌های غیرقابل بازی را متقاعد کند تا دستورات او را انجام دهند، در حالی که برادرش آرتور می‌تواند برخی از درها را شکسته و با افراد مختلف مبارزه کند، آدا نیز یک شخصیت زن در این بازی است و می‌تواند با پلک زدن و چرخاندن کیف دستی‌اش حواس محافظان را پرت کند.

بنابراین ممکن است در یک سناریو از بازی Peaky Blinders: Mastermind دری وجود داشته باشد که توسط دو محافظ محصور شده و شما نمی‌توانید همزمان هر 2 آنها را بکشید، در نتیجه به آدا دستور می‌دهید تا در مقابل یکی از نگهبانان قدم بزند و حواس او را پرت کند، سپس همزمان به آرتور دستور دهید که نگهبان دیگر را با ضربات مختلفی بکشد. تامی نیز یک شخصیت باهوش در این بین است که از کلمات و نه مشت‌هایش برای از بین بردن مشکلاتش استفاده می‌کند. برای مثال، او می‌تواند یک شخصیت غیرقابل بازی (NPC) را متقاعد کند تا در را برایتان باز کند.

با پیشرفت در بازی Peaky Blinders: Mastermind به نیمی از شخصیت‌ها با نقش‌های خاص دسترسی خواهید یافت و ماموریت‌هایی که برعهده شما گذاشته می‌شود نیز پیچیده‌تر می‌شوند. مشکل بزرگ Mastermind این است که بازی دقیقاً در زمانی که داستان و گیم‌پلی آن به نهایت جذابیت خود می‌رسند، به پایان می‌رسد.

گیم پلی بازی Peaky Blinders: Mastermind

گیم پلی بازی پیکی بلایندرز ده سطح را ارائه می‌دهد که پنج مرحله اول به ندرت بازیکن را به چالش می‌کشند و فقط چند مرحله آخر است که بازیکن می‌تواند از همه شخصیت‌ها به روش‌های جالب برای هدایت یک ماموریت پیچیده استفاده کند. همچنین گفته شده است که انجام این بازی بیش از پنج یا شش ساعت طول نمی‌کشد.

مسئله دیگر این است که Mastermind کمی بیش از حد بازیکن را محدود می‌کند؛ از این رو شما اساساً باید هر مأموریتی را به روشی خاص به پایان برسانید و هر زمان که سعی کنید بسیار زیرک باشید یا از مسیری که توسعه‌دهندگان ترسیم کرده‌اند دور شوید، به بن‌بست خواهید رسید. در حالتی که بازی را روی نرمال تنظیم کنید، بازی حتی بیشتر اوقات به شما می‌گوید که کدام شخصیت باید به کجا برود و در بعضی موارد کاملاً نحوه کار را نشان می‌دهد.

از نظر منطقی، در مورد برخی از مهارت‌ها نیز خلأهای بزرگی وجود دارد. برای مثال، آرتور می‌تواند برخی از مخالفان را از بین ببرد، اما این امر فقط زمانی اتفاق می‌افتد که صورت آن فرد روبه‌روی آرتور قرار بگیرد. این موضوع را می‌توانید در یک ماموریت در اواخر بازی متوجه شوید که یک نگهبان درب را مسدود می‌کند، اما روی او به طرف دیگر است؛ در نتیجه نمی‌توانید با او از پشت سر مبارزه کنید و در عوض باید نیمی از سطح را ادامه دهید تا از طرف دیگر به او حمله کنید. شاید علت این امر آن است که آرتور فردی شرافتمند بوده و با حمله غافلگیرانه به دشمن، نمی‌خواهد نام خوب خود را خراب کند؛ اما در هر صورت، این موضوع بسیار آزاردهنده است.

هنگامی که یک ماموریت را با موفقیت پشت سر گذاشتید، گزینه‌ای برای پخش مجدد آن در سطح بازی سخت (Hard) نیز وجود خواهد داشت که تمام راهنمایی‌ها را از بین می‌برد، اما اگر قبلاً در حالت نرمال (Normal) بازی کرده‌اید، پس به یاد خواهید داشت که چگونه این کار را انجام دهید. علاوه براین، ساعت‌های جیبی قابل جمع آوری پنهانی نیز برای یافتن وجود دارند، اما به گفته بازیکنان، بیشتر این موارد را بدون تلاش پیدا کرده‌اند؛ بنابراین بعید است که این کار باعث شود شما مدت طولانی را صرف آن کنید.

به طور خلاصه می‌توان گفت که بازی Peaky Blinders: Mastermind یک گیم استراتژیک است که در مدت زمان کوتاهی انجام شده و نیاز به استراتژی بسیار کمی هم دارد. گرچه سرانجام در فصل‌های پایانی کمی چالش‌برانگیزتر می‌شود، اما دارای لحظات کسل‌کننده بسیاری نیز هست.

جمع بندی

با اینکه بازی پیکی بلایندرز از لحاظ داستانی در مقایسه با سریال هیچ چیزی برای ارائه ندارد، اما از لحاظ اتمسفریک به خوبی حس سریال را القا می‌کند. گیم‌پلی بازی خلاقیت زیادی دارد و فرصت خوبی برای وقفه‌ای کوتاه میان تجربه‌ی عناوین AAA است. پس بله، بازی ارزش تجربه و نام Peaky Blinders را دارد.

منبع: دنیای بازی